ولادت حضرت فاطمه سلام و الله علیه بر تمامی مسلمین جهان تبریک وتهنیت باد :

20 جمادى الثانى

تقویم شیعه :

 

1. ولادت حضرت زهرا (علیهم السلام )

در چین روزى حضرت حوراء انسیه عذراء بتول ام ابیها حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام ) در سال پنجم بعثت در مكه مكرمه به دنیا آمد(327). بنابر قولى ولادت حضرت در دهم جمادى الآخر است (328).

 

انعقاد نطفه فاطمه (علیها السلام )(329)

داستان انعقاد نطفه حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام ) مراحلى دارد كه ذیلا خلاصه آن آورده مى شود:

1. در شب معراج خداوند سیبى به پیامبر (صلى الله علیه و آله ) هدیه داد كه از عظمت خلقت و بوى و رنگ و زیبایى آن ملائكه تعجب كردند. خداوند امر فرمود تا پیامبر (صلى الله علیه و آله ) آن را میل كند. هنگامى كه آن سیب را شكافت ، نورى ا آن درخشید. جبرئیل گفت : بخور یارسول الله ، كه این نور منصوره فاطمه ، دخترى است كه از صلب تو خارج مى شود(330). در بعضى روایات است كه از رطب بهشتى هم خاتم الانبیاء (صلى الله علیه و آله ) میل فرمودند(331).

 2. در 10 شعبان سال چهارم جبرئیل (علیه السلام ) بر پیامبر (صلى الله علیه و آله ) در ابطح نازل شد و فرمان كناره گیرى از حضرت خدیجه (علیها السلام ) را به مدت 40 روز - به عنوان مقدمه حمل حضرت زهرا (علیها السلام ) - ابلاغ فرمود(332).

با اینكه آن حضرت علاقه و افرى به خدیجه (علیها السلام ) داشت و این كار براى آن حضرت پر مشقت بود، ولى براى خدیجه (علیها السلام ) پیغام داد كه مدتى به منزل نمى آیم و به منزل فاطمه بنت اسد (علیها السلام ) مى روم . شبها در را ببند و در بستر آسایش كن .

پیامبر (صلى الله علیه و آله ) شبها به منزل فاطمه بنت اسد (صلى الله علیه و آله ) مى آمد. هر شب هنگام افطار، خرما و انگور و غذاى بهشتى مى آوردند. با آب بهشتى و حوله دست آن حضرت را شسته و تمیز مى كردند. امیر المؤ منین (علیه السلام ) حسب دستور پیامبر (صلى الله علیه و آله ) جلو در مى نشس كه كسى نیاید و در آن غذا با پیامبر (صلى الله علیه و آله ) شریك شود. در شب چهلم دستور رسید به خانه خدیجه (علیها السلام ) برو كه خداوند به خود سوگند خورده كه امشب از صلب تو ذریه پاك و طیبه اى بیافریند. حضرت از جابر خاسته و به منزل خدیجه (علیها السلام ) آمدند.

حضرت خدیجه (علیها السلام ) مى فرماید: سوگند به آن كسى كه آسمان را برافراشته و آب را از زمین جوشانیده ، حضرت از من دور نشده بود كه سنگینى وجود فاطمه (علیها السلام ) را در خود احساس كردم (333).

 

دوران باردارى خدیجه (علیها السلام )

هنگامى كه حضرت خدیجه (علیها السلام ) دوران آبستنى خود را مى گذراند، حضرت فاطمه (علیها السلام ) از داخل شكم صحبت مى فرمود، و او را دلدارى مى داد و به صبر و پایدارى دعوت مى فرمود.

پیامبر (صلى الله علیه و آله ) به خدیجه (علیها السلام ): ((جبرئیل به من بشارت داد كه این مولود دختر است ، و او موجودى پاكو با بركت است ، خداوند متعال نسل و ذریه مرا از او قرار مى دهد، و از نسل او امامانى در امت قرار خواهد داد كه بعد از پایان یافتن وحى او، جانشینانش در روى زمین باشند)).

هنگام ظاهر شدن آثار وضع حمل ، سراغ ن قریش فرستادند، ولى كسى براى كمك نیامد، چه اینكه آنها راضى به ازدواج حضرت خدیجه (علیها السلام ) با پیامبر (صلى الله علیه و آله ) نبودند، و خدیجه (علیها السلام ) از این بر خورد آنها غمناك شد.

در همین حال چهار زن بلند بالا كه شبیه ن بنى هاشم بودند بر او وارد شدند. یكى از آنان به او گفت :اى خدیجه ، غمگین مباش كه ما فرستادگان پروردگان تو هستیم . ما خواهران توایم ، من ساره هستم ، و این آسیه دختر مزاحم و همنشین تو در بهشت و این مریم دختر عمران و این صفوراء دختر شعیب است . خداوند ما را نزد تو فرستاده تا در كارهاى مربوط به ن به تو كمك كنیم (334))). یكى از آنان در سمت راست او، و دیگرى در سمت چپش ، و سومى پیش روى آن حضرت ، و چهارمى پشت سر او نشستند.

 

فاطمه (علیها السلام ) به دنیا آمد

علیا مخدره خدیجه (علیها السلام )، حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام ) را پاك و پاكیزه بر زمین نهاد. در این هنگام نورى از وجودش درخشید كه تمام خانه هاى مكه را روشن كرد، و این نور در شرق و غرب درخشش نمود. بانویى كه پیش روى خدیجه (علیها السلام ) بود، حضرت فاطمه (علیها السلام ) را برداشت و با آب كوثر شستشو داد، و پارچه سفیدى كه از شیر سفیدتر و از مشك و عنبر خوشبوتر بود بیرون آورد. یكى را بر بدن او پیچیده و دیگرى را بر سرش انداخت و سپس از او خواست كه سخن بگوید.

حضرت فاطمه (علیها السلام ) لب به سخن گشود، و فرمود: اشهد ان لا اله الا الله ، و ان اءبى رسول الله سید الانبیاء و ان بعلى سید الاوصیاء و ان ولدى سید الاءسباط: ((گواهى مى دهم كه جز الله خدایى نیست ، و پدرم فرستاده خدا و سرور پیامبران است ، و شوهرم سرور جانشینان و فرزندانم آقاى نودگان و اسباط هستند)).

بعد بر یكایك آنان سلام كرده و هر كى را به اسم صدا زد. آنان بر چهره او تبسم كردند، و حور العین و بهشتیان یكدیگر را به ولادت حضرت فاطمه (علیها السلام ) بشارت دادند. در آسمان نورى درخشان پدید آمد كه ملائكه تا آن روز چنان نورى را ندیده بودند، و لذا نام حضرت را ((زهرا)) گذاشتند. بانویى كه پیش روى خدیجه (علیها السلام ) نشسته بود، به خدیجه (علیها السلام ) گفت : ((او را پاك و پاكیزه و آراسته و با بركت در برگیر، كه در نسل و ذریه اش بركت قرار داده شده است )).

خدیجه (علیها السلام )، حضرت را با شادى و خشنودى از دست او گرفته ، و سینه در دهانش گذارده و دهان او را پر از شهیر كرد، و این گونه بود كه فاطمه (علیها السلام ) رشد جسمى خود را آغاز كرد(335)