رشد و گسترش انتقال ویروس کرونا امروزه از پدیدههای مورد توجه برای تمامی جوامع بهویژه جامعه ایران است که از اوایل اسفندماه سال ۱۳۹۸ درگیر شیوع آن شده است. با توجه به اثرات اقتصادی و اجتماعی این بیماری، مدلسازی و پیشبینیهای ریاضی برای این پدیده در اطلاعرسانی به عموم مردم و مدیران تصمیمگیر بسیار حائز اهمیت است. بنابراین تیم تحقیقاتی حاضر با استفاده از دادههای آماری موجود در کشور چین به بررسی ریاضی رشد پدیده کرونا در ایران پرداخته است.
لازم به ذکر است که شرط استفاده از نتایج این مدل، اجرای قرنطینه مشابه چین، کنترل تعامل افراد بیمار و همچنین کنترل مناطق بحرانی است که در ایران با تأخیر درحال اجرا است. همچنین توجه داشته باشید که میزان مرگ و میر در اثر کرونا در هر کشوری بستگی به کیفیت سیستم پزشکی آن کشور و تعداد افرادی دارد که به آن سیستم دسترسی دارند. راهکارهای سرعتگیر یک اپیدمی، تعطیل کردن مدارس و دانشگاهها، لغو تجمعات بزرگ و کم کردن رویاروییهای اجتماعی افراد است که باید با دقت فراوان پیگیری شوند.
در شکل ۱- نتایج پیشبینی آمار تلفات ویروس کرونا در ایران براساس برازش دادههای موجود از ایران به منحنی دادههای کشور چین در سناریوی خوشبینانه دیده میشود. طبق این سناریو، ۲۷ اسفندماه اوج وقوع اپیدمی در ایران بوده و پس از آن شیوع و تلفات بیماری کاهش مییابد و در ۱۵ فروردین ماه بیماری به پایان میرسد. دادههای این منحنی تا روز ۲۳ اسفندماه منطبق بر دادههای رسمی ایران است.
لازم به ذکر است سناریوی خوشبینانه با وجود تدابیر شدید قرنطینه در کشور چین حتی در این کشور نیز به وقوع نپیوست. شکل ۲ نتایج پیشبینی آمار تلفات ویروس کرونا در ایران براساس برازش دادهها به اطلاعات سناریوی بدبینانه کشور چین آورده شده است. طبق این نمودار، اوج این بیماری در ایران حدود ۱۱ فروردین بوده و پس از آن بیماری فروکش خواهد کرد. این پیشبینی با مدل ارائه شده در مرجع ۱ که اوج بیماری را تا نیمه فروردین پیشبینی کرده است هماهنگی دارد.
در عمل، منحنی بدبینانه در کشور چین به وقوع پیوست بنابراین احتمال وقع این سناریو در ایران بسیار بیشتر است و لازم است تدابیر شدید کنترلی در کشور اجرایی شوند. همچنین این منحنی پیشبینی میکند که اپیدمی تا اواخر اردیبهشت ماه در ایران وجود داشته باشد، لذا دانشگاهها و مراکز آموزشی باید برای آموزش آنلاین بعد از تعطیلات نوروز آمادگی کافی داشته باشند.
۱ – گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه فردوسی مشهد
۲ – دانشکده مهندسی هوافضا ـ دانشگاه شیان جیانوتونگ ـ چین
درباره این سایت